Kırmızı ışıkta , kırmızı topukluları olan kızı kestim, yağmurdan sıçana dönmüş mendil satan küçük çocuğa acıdım! Yani yanımda hiçbir insani dürtüsü kalmamış adamın tam aksine ; bu dünyadan kopup onun dünyasına giremedim. Sustum, onunla ; daha doğrusu kendi kendimle konuştum, kasıklarımın arasında şehvet hissettim, acıdım ve gözlerimin içerisindeki bir damla yaşı kuruttum. Karın boşluğumdan yukarı doğru hızla tırmanan yaşama güdüsünün içerisinde boğuldum