günlük

Geri dönüşler her zaman güzel midir? Güzel bir soru. Soruların cevabını bulmak kolay mıdır? Kolay bir soru, hayır. Her şeyin hayırlısı derken, günahı hiç dilemez mi insan? Dilemek. Güzel bir kelime. Dilenmekten bir adım öncesi dilimlenmektense birkaç adım hepi topu işte...  Ne kadar gizlenebiliriz ki üzerine toprak attığımız hatalarımızın yanına. Bazen tek bir kelime deprem etkisi yaratır, bugüne kadar iyi kötü inşa ettiğimiz hayatımızın içerisinde. Bencilliğin rengidir bazen siyah. Bazense pişmanlığın. Seksen sekiz model bir kamyonetin içerisinde geçmişten bugüne, bugünden bir bilinmeze akacak bir yolculuk. Herkes yolculuk hikayelerini sever. Hepimizin içerisinde gitmek, ya da beklenilenin dönmesi umudu, isteği vardır. Benim çıktığım bu yola kim bilir kaç insan çıkamadı, kaçı yolun yarısında vazgeçip direksiyonunu kırdı, kaçı öldü, kaçı bitiş noktasında farlarını söndürüp öylece kaldı. Kaçıncısıyım bu yolun üzerinde akıp giden... Ben demekten yorulduğum için beynimdeki kelimeleri eski radyomun cızırtısına bıraktım. Lorena bir büyünün en büyük iksiri. Şarkılar söylemek için gelmiş bu dünyaya. Stephan insanları korkutmak için, Mansel piyanoyla konuşmak için, bense Yalnız, sessiz, yorgun, ve paramparça olmuş bir adamın yanına tüm günahlarımdan arınmak için gitmeye gelmişim. Gitmek için gelmedik mi zaten bu dünyaya. Gideceğim yer belki bir karış uzaklıkta ama yol 25 senenin ağırlığıyla paramparça.